พายเรือให้โจรนั่ง เป็นวลีที่ meepole ได้จากการไปสนทนากับซือฝูท่านหนึ่งที่ท่านได้มุ่งทางธรรมมา 20 กว่าปีแล้ว เพื่อนัดวันที่กลุ่มเพื่อนของ meepole จะไปปฎิบัติธรรม เนื่องจากท่านรับลูกศิษย์ครั้งละ 1 คน และมีคนจองล่วงหน้าบ้างแล้วถึงเดือนธันวาคม ตามเวลาที่แต่ละคนสะดวก กลุ่มเราเลยกระจายๆตามช่วงว่างที่ท่านมีเหลือและแต่ละคนมี เพราะอย่างน้อยต้องอยู่กับท่าน 7 วันคุณขาวเลยได้ลงเป็นคนแรกซึ่งรอไปอีกเกือบ 2 เดือน คนที่ตั้งใจมาก คือ link ต้องรอถัดต่อไปอีกเดือน เพราะติดช่วยงานอบรมพระนักเทศน์ ทุกอย่างมีการจัดสรรเวลาไว้แล้วก็เป็นตามนั้น
มีตอนหนึ่งของการสนทนา คุณขาวถามท่านซือฝูเรื่องการทำงานในหน้าที่ ที่บางครั้งต้องทำในสิ่งที่ไม่ถูกต้องเพื่อให้งานเสร็จ เพื่อจะได้ไม่เป็นปัญหาหรือไม่ผิดใจกับเจ้าของบริษัทหรือหัวหน้างาน ซือฝูมีความเห็นหรือคำแนะนำอย่างไร...
ท่านบอกว่าโดยแท้จริงหากรู้ว่าเป็นสิ่งผิดก็ไม่ควรทำนะ แล้วท่านก็เล่าเรื่องการก่อสร้างตึกของโรงพยาบาลใหญ่แห่งหนึ่งในส่วนกลางทั้งเรื่องขณะก่อสร้างและการจัดซื้ออุปกรณ์การแพทย์ ที่มีลูกศิษย์สนิทของท่านร่วมเป็นกรรมการดูแลจัดการคนหนึ่งและมีหมอและอื่นๆ ในที่สุดหมอที่เป็นหัวหน้ากรรมการชุดนี้ ต้องการทำสิ่งที่ทุจริตหลายขั้นตอนซึ่งคงนำความเสียหายในอนาคต (เพราะบางเหตุการณ์การโกงกิน ไม่ได้เกิดความเสียหายที่เห็นได้ในทันที ตึกร้าวทรุดเกิดได้ในอนาคต เตียงเสื่อมสภาพเร็วกว่าที่ควรฯ แต่ผลประโยชน์ที่คนโกงได้มองเห็นในทันที) ลูกศิษย์ของซือฝูจึงโทรศัพท์มาถามท่านว่าจะทำอย่างไรดีในกรณีนี้ ไม่สบายใจหากจะต้องทำ และไม่อยากทำคือไม่อยากเซ็นต์รับทุกเรื่อง......ซือฝูก็มีความเห็นตรงกับที่ใจเราคิด คือท่านพูดว่า หากไม่อยากทำและรู้ว่าสิ่งนั้นไม่ถูกต้องก็ต้องไม่ทำ หากเลี่ยงได้อย่างใดก็หาทางหลีกเลี่ยงไม่ไปมีส่วนร่วมกับการทำสิ่งผิดในเรื่องนั้นๆ และหากเลี่ยงไม่ได้ขอให้ลาออก....การลาออกก็มีหลายประเด็นคือลาออกจากตำแหน่งตรงนั้น หากไม่ยอม และเรื่องใหญ่มากก็ลาออกจากงาน...(อ่านถึงตรงนี้ meepole คิดว่าบางคนคงคิดว่าทำไม่ได้ ทุกคนยังต้องทำมาหาเลี้ยงตนและครอบครัว แต่จริงๆลองคิดให้ดี คิดให้รอบ และคิดใหม่ ชีวิตไม่มีทางตัน หากต้องการรักษาความดี ความถูกต้อง).....ในที่สุดเมื่อเจรจากับหมอไม่ได้เพราะเขาต้องการทำและให้ทำเธอจึงขอลาออกจากหน่วยงานและองค์กรนั้น เปลี่ยนงานและได้งานที่ดีกว่าเดิมจนปัจจุบัน......ท่านซือฝูจึงให้ข้อคิดในบางประเด็นโดยเฉพาะกรณีคุณขาวที่ทำงานในตำแหน่งระดับสูงสุดรองจากเจ้าขององค์กรนั้นซึ่งเราคาดเดาได้ว่าน่าจะเป็นเรื่องอะไร (แต่ย่อมไม่หมดทุกเรื่อง) เช่น การตกแต่งบัญชีเลี่ยงภาษี การนำของส่งตปท.ในลักษณะของหายของบางหน่วยงาน ...ท่านจึงพูดว่า การทำเช่นนั้นเหมือนเรากำลัง พายเรือให้โจรนั่ง มันควรหรือไม่ แต่ทั้งนี้ท่านได้ยกตัวอย่างหลายๆหน่วยงาน องค์กร ในปัจจุบันที่มีหน้าที่หลายๆอย่างที่เกี่ยว) กับความเป็นความตาย การพลัดพราก (ไม่ขอบันทึก)แม้ว่าทำในหน้าที่แต่หลายครั้งที่ไม่รอบคอบ รู้ไม่เท่าทัน หรือทำตามสิ่งที่เขาส่งมาให้ ดูเอกสารตามนั้น ความจริงเป็นอีกเรื่อง ไม่ว่าพลาดผิดหรือไม่ก็ทำตามอักษร เมื่อทำหน้าที่ไปตามที่เห็นนั้น ก็ก่อกรรมขึ้นแล้วไม่มากก็น้อย แล้วแต่เรื่องราวและผลการตัดสินที่เขาให้.....(จริงๆเรื่องนี้ท่านยกตัวอย่างและบุคคลที่ชัดเจน เรื่องราวโด่งดังระดับประเทศในอดีตนานมาพอควร แต่ผู้เขียนไม่อยากเอ่ยนาม เนื่องด้วยความเคารพในตัวของท่านผู้ถูกกระทำด้วยการยุติที่ไม่เป็นธรรมนั้น) ..สุดท้ายซือฝูก็สรุปสั้นๆว่า ไม่มีใครหนีพ้นกรรมไม่ดีที่ตัวได้ทำไว้ ไม่ว่าเจตนาหรือไม่ก็ตาม หากหลีกได้ก็ขอให้หลีกเถิด
คำแนะของซือฝูครั้งนี้ยิ่งเพิ่มความมั่นใจในสิ่งที่ meepole ได้ปฎฺิบัติมาตลอดคือ ความถูกต้อง และความดีต้องมาก่อน หากทำไม่ได้เพราะอยู่ในตำแหน่งแล้วเลี่ยงไม่ได้ ก็ไม่ต้องไปเอาตำแหน่งทางโลกเช่นนั้น เลือกสังคมที่จะอยู่ เลือกทุกอย่างที่จะทำ ปฎิเสธทุกอย่างที่หากต้องทำในสิ่งผิด หรือทำอย่างไม่รับผิดชอบ ก็อยู่มาได้ด้วยความสุขกาย และใจ ย้อนคิดไปไม่เสียใจหรือรู้สึกผิดบาปในเรื่องใดเพราะไม่ได้ทำอะไรไม่ถูกต้องในทางธรรม ได้อยู่อย่างสงบและสุขใจในเส้นทางที่เลือกแล้ว ไม่เจริญในทางโลกที่วัดด้วยตำแหน่ง เงินเดือน แต่ไม่ตกต่ำในทางโลกและทางธรรม ไม่ต้องย้อนคิดอะไร แต่หากย้อนคิดทุกเรื่องเป็นสิ่งดี (ยกเว้นตอนเด็กๆที่ดื้อ เล่นกบ ฆ่าสัตว์ กรรมคือถูกผ่าตัดมา 5 ครั้งแล้ว แต่โชคดีที่เป็นเรื่องเล็กๆ วันหนึ่งอาจเขียนบันทึก)..แม้ในหน้าที่การงานที่ทำปัจจุบันก็เป็นไปอย่างเรียบง่าย แต่ก็ยังอยากลาออกเพราะอยากที่จะสงบและสบายมากกว่าที่เป็น จริงๆชีวิต meepole เลือกได้ (เลือกเกิด ตายไม่ได้ เลือกที่จะเป็น อยู่ ได้) แต่ยังทำไม่ได้เพราะติดคำขอร้องของ...ด้วยเหตุผลของการต้องให้และชดใช้ต่อสังคมเล็กๆ แผ่นดิน ให้ทำไปจนถึงเกณฑ์กำหนด แต่ไม่ให้กำหนดเองแบบที่คิดจะทำ.....นี่ก็คงเป็นกรรม แต่อย่างน้อยสิ่งที่ได้ทำมาและจะทำต่อไป ก็ไม่ไช่การพายเรือให้โจรนั่ง แต่เป็นการพายเรือนำลูกศิษย์ข้ามฟากไปส่งให้ถึงฝั่ง 4 ปีได้ 1 รุ่น ออกไปรับใช้ตัวเอง ครอบครัว สังคม แผ่นดินเกิด พายไปเถิด!!!!! หุหุ
