"วรรณรูป-อย่าเห็นแก่ตัว"
ด้วย meepole กำลังเตรียมเอกสารสอน ได้ดูรายการศิลป์สโมสร เชิญ “ทยาลุ นักเขียนวรรณรูป” (เจริญ กุลสุวรรณ) เพิ่งรู้เช่นกันว่าเขาเป็นคนเขียนข้อความ “อย่าเห็นแก่ตัว” เลยสนใจหยุดฟัง เห็นว่าเป็นเรื่องน่าสนใจ เลยอยากรู้จักผู้นี้มากขึ้น ค้นอ่านเรื่องราว มีหลายคำพูดที่มีประโยชน์ ให้ข้อคิด คำสอนได้ดี เลยเอามาเก็บไว้ และสนใจติดตามได้ที่อ้างอิงไว้ (วรรณรูป หมายถึง อักษรภาพ )
"ตอนนี้มนุษย์โลกมองตากันด้วยความมีอะไรแอบแฝง จะฉกฉวยผลประโยชน์ จะเอาให้ตาย จะทำลายให้พินาศ ต่างจากปู่ย่าตายายเรา ซึ่งสนิทแนบอยู่กับพุทธศาสนา มองตากันแบบ เขาคือเพื่อนมนุษย์"
"วันนี้เรามองอย่างนั้นกี่เปอร์เซ็นต์ เห็นเพื่อนมนุษย์เป็นเหยื่อบ้าง เป็นศัตรูบ้าง บางคนไม่เคยเจอกัน เห็นหน้ากันก็โกรธกันจะเป็นจะตาย ชิงชัง อยากทำลาย ดูหมิ่น ยังไม่ทันคุยกันเลยนะ ไอ้นี่คบไม่ได้ ตัดสินไปแล้ว เพราะเราไม่มีวัฒนธรรมปู่ย่าตายายไว้ในจิตของเรา ว่ามนุษย์ทั้งหลายคือเพื่อนของเรา อย่างน้อยก็เพื่อนร่วมเกิด แก่ เจ็บ ตาย"
ที่ถูกใจ meepole มากคือ คำพูดของคุณเจริญที่ว่า
“........แอบคิดอยู่คนเดียวนะว่าวรรณรูปชุดนี้ ต่อไปมันจะมีปฏิกิริยา มันจะปลุกกระแสสังคม แต่ไม่เคยขยายความ วันหนึ่งข้างหน้าจะมีคนหยิบ 2 ภาพนี้ไปวิจารณ์คู่กับโมนาลิซ่า ภาพ 2 ชุด อะไรให้สติปัญญา ให้ดวงตามากกว่ากัน"
ข้างต้นนี้ให้แง่คิดสะท้อนอะไรๆได้ดีและชัดเจน คนส่วนมากให้ค่า กับภาพศิลปะที่คิดกันไปเองว่า “ไช่” ทั้งๆที่บางคนอาจคิดไปด้วยซ้ำว่างั้นๆล่ะ แต่ต้องเสแสร้งว่าเป็นศิลปะชั้นเลิศ ไม่งั้นจะถูก...มองว่า “เชย” กับศิลปะที่สอนให้เกิดสติ เกิดปัญญา แบบนี้ไม่ให้ค่าทั้งๆที่มันตีค่าไม่ได้ด้วยซ้ำหากไปโดนใจใครเข้าเห็นแล้วและได้สติ เกิดปัญญากันมาเปลี่ยนตัวเองให้ดีขึ้นได้
"...เหมือนที่พระอาจารย์พุทธทาสเคยสอนไว้ ทุกครั้งที่กระทบ ให้จบลงด้วยความฉลาด"
อ้างอิง และที่มา http://www.bangkokbiznews.com
