เช้านี้ดูรายการ ดนตรี กวี ศิลป์ ไทยพีบีเอส มีความสุขจากการได้ฟังเพลงเย็นๆ เพลงเงาไม้ กับเสียงไวโอลิน ชื่นใจมาก ที่ปลื้มคือ มีตัวแทนคุณสันติ ลุนแผ่ ได้แล้ว หลังที่เคยห่วงว่าวันหนึ่งที่คุณสันติสูงอายุมากจนไม่สามารถร้องเพลง ความฝันอันสูงสุด ที่ต้องใช้พลังเสียงมากทีเดียวแล้ว ใครจะร้องได้แบบนั้นอีก วันนี้ได้ฟัง คุณกิตตินันท์ ชินสำราญ (วงดุริยางค์แห่งมหาวิทยาลัยรังสิต) ร้อง สะดุดใจว่าเสียงเหมือนคุณสันติ เลยหันไปดู แล้วแอบประทับใจว่านอกจากเสียงกังวาล มีพลังแล้ว เพลงนี้ต้องมีอารมณ์ร่วมรักชาติ รักแผ่นดิน ต้องใส่ความรู้สึกในอารมณ์ และคุณกิตตินันท์ทำได้ดีมาก ....ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะได้ฟังอีก ไม่แน่ใจว่ามีอัดแผ่นขายหรือไม่ จะลองหาดู....ขอบันทึกเพลงนี้ไว้ แค่ทหารที่เสียสละชีวิต และความสุขเพื่อแผ่นดิน และคนไทยผู้รักแผ่นดินแม่ทุกคน
ขอฝันใฝ่ในฝันอันเหลือเชื่อ
ขอสู่ศึกทุกเมื่อไม่หวั่นไหว ขอทนทุกข์รุกโรมโหมกายใจ ขอฝ่าฟันผองภัยด้วยใจทะนง
จะแน่วแน่แก้ไขในสิ่งผิด
จะรักชาติจนชีวิตเป็นผุยผง จะยอมตายหมายให้เกียรติดำรง จะปิดทองหลังองค์พระปฏิมา
ไม่ท้อถอยคอยสร้างสิ่งที่ควร
ไม่เรรวนพะว้าพะวังคิดกังขา ไม่เคืองแค้นน้อยใจในโชคชะตา ไม่เสียดายชีวาถ้าสิ้นไป
นี่คือปณิธานที่หาญมุ่งหมายผดุงยุติธรรม์อันสดใส
ถึงทนทุกข์ทรมานนานเท่าใด ยังมั่นใจรักชาติองอาจครัน
โลกมนุษย์ย่อมจะดีกว่านี้แน่
เพราะมีผู้ไม่ยอมแพ้แม้ถูกหยัน คงยืนหยัดสู้ไปใฝ่ประจัญ ยอมอาสัญก็เพราะปองเทิดผองไทย
ความฝันอันสูงสุดที่อยากให้เป็นจริงคือ ให้คนไทยรักสามัคคีกันเหมือนในอดีตอันนานมา..ไม่มีแบ่งสี แบ่งภาค ประเทศปลอดสงครามทุกรูปแบบ สงบสุข ไม่มีคอรัปชั่น ลดความเห็นแก่ตัว เห็นแก่ได้ ลดการเป็นทาสของความอยาก ดำรงชีวิตตามทำนองคลองธรรมให้มากขึ้น กลับมามองตัวตนของตน ตระหนักว่าเกิดมาทำไม เกิดมาแล้วทำประโยชน์แก่สังคม แก่แผ่นดินบ้างหรือไม่ หรือเอาแต่แสวงหาสิ่งที่เอาติดตัวไปไม่ได้ไม่รู้จบสิ้น
|
