วันศุกร์ที่ 10 มกราคม พ.ศ. 2557

ปีเก่า ..ปีใหม่ 2557


 
ปีเก่าผ่านไปหลายๆคนคงได้ทบทวนว่าเราได้ทำอะไรไว้บ้าง  และบางคนอาจไม่ได้สนใจสิ่งที่ผ่านไปนัก แต่จะตั้งเป้าหมายชีวิตไปข้างหน้าว่าจะทำอะไรในปีใหม่  จะทำกำไรเท่าไร  จะไปเที่ยวไหน จะ.....แล้วแต่กิเลสที่นำไป

สำหรับ meepole เป้าหมายที่จะทำนั้นไม่มีอะไรแตกต่างเพราะเส้นทางชีวิตได้ตั้งเข็มทิศที่แน่นอนไว้แล้ว จึงไม่มีอะไรที่ต้องแสวงหา สงบ เย็น เป็นประโยชน์แก่สังคมในเส้นทางแห่งธรรมเพียงแต่ต้องย้อนกลับไปดูในปีที่ผ่านไปว่าสิ่งที่ตั้งใจที่จะทำ ได้ทำหรือไม่ มีอะไรเป็นเครื่องกีดกั้นการกระทำบ้าง มีอะไรที่ต้องแก้ไข ปรับปรุงเพื่อให้ตัวเองสามารถไปสู่เส้นทางที่วางไว้

เหมือนทุกปีที่ meepole จะบันทึกสิ่งที่ทำนอกเหนือจากงานในหน้าที่คือสอนและให้ความรู้แก่นักศึกษาด้วยความรับผิดชอบในส่วนที่ทำได้ เด็กรุ่นหลังจะมีความแตกต่างจากรุ่นในอดีตมาก ด้วยความเจริญทางเทคโนโลยี ภาระทางเศรษฐกิจของครอบครัวพวกเขา และสิ่งแวดล้อมเขาตั้งแต่เด็กทำให้พวกเขาโตมามีลักษณะของความกระด้างมากขึ้น เห็นแก่ตัวเองมากขึ้น ขาดความมานะ ศีลธรรมบกพร่อง ความละอาย แยกแยะถูกผิด น้อยลง....

ในส่วนของสังคมก็เหมือนเดิมทำตัวให้ไม่มีตัวตน จึงทำให้สามารถมองเห็นอะไรในสังคมได้มากขึ้น ชัดเจนขึ้น เห็นกิเลสที่วนเวียนไม่สิ้นสุด เห็นคนมากมายที่ติดอยู่ในเขาวงกตกิเลสนั้น หลายคนในปีที่แล้วมีความทุกข์ เราก็ได้บอกทางออกให้ แต่ส่วนมากเดินมาได้ครึ่งทางก็ติดหลงกับกิเลสเกียรติยศ หน้าตาทางสังคมก็หลุดออกมาไม่ได้ ส่วนมากเป็นเช่นนี้ กลัวการเป็น nobody หารู้ไม่ว่าหากใครก็ตามที่สามารถหลุดจากกับดักนี้ได้ชีวิตจะสงบ ละวางตัวตนได้ จะเย็นสบาย แล้วก็จะสามารถทำสิ่งต่างๆที่เป็นประโยชน์ ถูกต้อง และบริสุทธิ์

ปีที่แล้วเริ่มปีใหม่ meepole ได้เตรียมของต่างๆ ถวายพระ  xx,xxx  ถวายพระในโอกาสต่างๆ xx,xxx  ร่วมทำบุญในทุกโอกาสที่มีทั้งภัตตาหาร หนังสือเรียนบาลี ปานะ  ถวายการตรวจสุขภาพพระ xx,xxx ถวายซือฝู x,xxx  ร่วมบุญกับพระอาจารย์ในการถวาย/ ช่วยเหลือ กิจกรรมต่างๆของคณะสงฆ์  (..) ร่วมสร้างกำแพงวัด xx,xxx ร่วมสร้างกุฎิสงฆ์หลังใหม่ xxx,xxx ทำบุญร่วมสร้างพระมหาเจดีย์ฯ ที่ปัตตานี xx,xxx  ให้เงินร่วมเลี้ยงคนไข้รพ.สราญรมย์ที่มักจะไม่ค่อยมีญาติๆมานัก x,xxx ทำทาน และให้เพื่อนที่ลำบาก xx,xxx ช่วยชีวิตสัตว์หลายชนิด ผู้ที่เข้ามาอ่านโปรดได้อนุโมทนา สาธุร่วมกัน ขอให้เป็นผู้มีสุขภาพกายแข็งแรง และเจริญในธรรม

ปีที่แล้วได้เป็นปีที่สูญเสียคนดีๆ ในชีวิต meepole ไปหลายรูป/คน หลวงพ่อสะอิ้ง ท่านเจ้าคุณรุ่น ที่เสียใจมาก  น้าแดง  อจ.เนติภรณ์  ส่วนคุณครูอำพน ครบปี ซาบูลูกชาย ครบ 1 ปี

ปีที่ผ่านมาเหมือนทุกปีที่มีเรื่องดีๆเป็นมงคลเข้ามา สุขภาพกายและใจเป็นปกติ (เป็นสิ่งปรารถนาของทุกคน) มีเรื่องวิบากกรรมของแม่มากระทบแต่ก็ไม่กระเทือนอะไร แคล้วคลาดทุกเรื่องเพราะเส้นทางแห่งกุศลที่ได้สร้างไว้เป็นเกราะคุ้มครองที่ดีเสมอ กลับเป็นสิ่งดีที่ทำให้เรามั่นใจในเส้นทางบุญมากขึ้น เป็นโอกาสใช้ฝึกตนให้ดี ฝึกจิตให้ถูกต้องได้มากขึ้นเรื่อยๆ ต้องขอบคุณมาร “สุขเกษม” ที่มาช่วย มารไม่มี บารมีไม่เกิด นี้เป็นจริง ไม่มีใครรู้ได้ อันนี้ต้องได้เผชิญเอง เพียงแต่เราต้องรู้จักแผ่เมตตาให้พวกเขามากขึ้น ให้อภัย และอุเบกขา เพราะกรรมที่พวกเขาต้องได้รับนั้นไม่มีใครช่วยได้ ลพ.บอกว่าใครก็ตามที่เป็นอุปสรรคขวางการสร้างมหากุศล กรรมที่จะรับนั้นหนักนัก และส่งต่อไปยังลูกหลานอีก ไม่มีใครช่วยเขาได้เพราะกรรมนั้นใครเป็นผู้ก่อ ผู้นั้นจักต้องเป็นผู้หยุดต่อกรรมนั้นเอง
"..อะไรก็ตามที่เราหันมาเป็นมิตรได้ สิ่งนั้นจะคลายพิษสงลง และอาจกลายมาเป็นคุณแก่เราด้วยซ้ำ จึงไม่ต้องแปลกใจที่ครูบาอาจารย์ หลายท่านย้ำนักย้ำหนาว่า พบทุกข์ก็เห็นธรรม.."

ขอบคุณบารมีพระพุทธองค์ พระธรรม พระสงฆ์ที่ได้สอนสั่ง และสิ่งดีๆทั้งหลาย  ที่ได้นำให้เราพบแต่สิ่งดีๆ มงคลทั้งหลายเข้ามาในชีวิต ไม่ว่าจะมาในรูปของอะไร ก็ทำให้ชีวิตได้อยู่เย็น มีสุขที่สงบ และมีจิตที่มั่นคงในธรรม และจะฝึกฝนตนเองให้ดีขึ้นโดยเฉพาะ ฝึกเมตตาที่ไม่มีเงื่อนไข ซึ่งเรายังบกพร่องอยู่ ปากที่ยังคงฉับไว ปีใหม่และปีต่อๆไปจะฝึกตนให้เป็นผู้เจริญในธรรมมากขึ้น ฝึกสติให้รู้ทันมากขึ้น ให้สมกับชาติภพที่ได้โอกาสเกิดเป็น มนุษย์

"...บุญกุศลที่โยมได้ทำไว้มีมากมายที่ควรจะภาคภูมิใจ ไม่ว่าจะสร้างพระไตรปิฎก สร้างศาลา สร้างห้องน้ำ สร้างกุฏิให้แก่พระสงฆ์ ทั้งหมดนี้เป็นบุญกุศลที่มีอานิสงส์มาก บุญเหล่านั้นไม่ไปไหน แต่อยู่ที่ใจของโยมแล้วล่ะ อยู่ที่ใจถ้าไม่นึกถึงก็มีประโยชน์น้อยลง ก็ขอให้นึกถึงบุญกุศลไว้ด้วย จะช่วยให้โยมมีความมั่นใจ จะไม่กลัวว่าข้างหน้าจะมีอะไร เพราะว่าบุญกุศลนี้แหละที่รอเราอยู่ข้างหน้า พระพุทธเจ้าตรัสว่าบุญกุศลเหมือนกับญาติพี่น้องที่เราจากไป เวลาเรากลับไปหาญาติพี่น้อง ญาติพี่น้องก็ต้อนรับด้วยความดีใจที่เราได้กลับมา บุญกุศลก็คอยต้อนรับเราอย่างนั้นเหมือนกัน เพราะฉะนั้นโยมไม่ต้องกลัวข้างหน้าว่าจะเกิดอะไรขึ้น เพราะข้างหน้ามีบุญกุศลคอยรับรองต้อนรับอยู่ ขอให้โยมมั่นใจในความดีที่ได้ทำไว้ ความมั่นใจจะทำให้โยมไม่มีอะไรต้องกลัวข้างหน้า......." พระไพศาล วิสาโล